लहरी

सूर्य चंद्र पृथ्वी तारे

फिरते ब्रह्मांड नभांगणी

सागर पात्रातले अलवार

हिंदकळते जरासे पाणी..

फेसाळत लाटांच्या लहरी

लगबगीने नाचत येतात..

मनस्वी बिलगून वाळूला

किनाऱ्याला थेट भिडतात..

मानवाची मग्रूर लहर

बांधी इमले काठावर..

एक कठोर लहर लाटेची

राग तिचा अनावर..

ढासळती गर्वाच्या भिंती

बुडती घरे स्वार्थाची..

अंती काही अवशेष नुरे

घटिका आत्मनिरीक्षणाची..

सावरून तो उठतो पेलत

भव्य पर्वत वेदनेचा..

हात जोडुनी जीवनलहरीस

लावी दिवा संवेदनेचा..

विनिता धुपकर